«خواف» همچون خواف نوشته میشود و «خاف»خوانده میشود.خواف امروزه وسعتی در حدود یک دهم خواف قدیم را دارد.در گذشته تربت حیدریه و بخشی از منطقه ای که اکنون در خاک افغانستان است جزو خواف بوده است.خواف از نظر پیشینه تاریخی پیش از اسلام جزئی از قلمرو پارتیان بوده و سابقه تاریخی اش به چندین هزار سال میرسد.به گزارش دکتر مشکور صاحب رساله ایران در عهد باستان خواف در عهد اشکانیان و ساسانیان نیز جزو شهرهای آباد ایران بوده است که از توابع مهم ابر شهر نیشابور محسوب می شد.حاکم این ولایت را «کنارنگ»میگفته اند.حافظ ابرو دانشمند و مورخ نامی قرن هشتم و نهم خواف را چنین توصیف کرده است:خواف ناحیه ای است مشهور که مردم بزرگ از آن جا برخاسته اند.از علما و ملوک و وزراء جد اعلای محمد مظفر شاه شجاع از خواف بوده و ملک زوزن که مدتی حکومت کرد در اواخر دولت خوارزمشاهیان از زوزن خواف بوده اند.در خواف مزارع و قراء بسیار است و کانی آهن دارد. مردم در آنجا سنی مذهبند و آب ایشان بیشتر از کاریز است. رودهای آب اندکند و درخت بسیار و ابریشم حاصل میشود و از میوه همه نوع باشد به خصوص پنبه و انار نیز بسیار باشد. خواف محل عبور شاخه ای از جاده ابریشم به طول ۱۰ هزار کیلومتر است که در قرن اول قبل از میلاد از شهر «سیان»پایتخت چین و از طریق هرات به ایران وارد می شده است. ولایت خواف از سال ۱۲۴۹هـ ق که هرات از ایران جدا شد به تابعیت مشهد یعنی خراسان کنونی در آمد.
سلام . موفق باشید.
ممنون عزیزم